ƸӜƷ Το 1. μου ατὺχημα...

 Σὴμερα αποφασὴσανε να χαλὰσουνε ὲναν καλὸ δρὸμο, που δεν υπὴρχε ΚΑΝΕΝΑΣ λὸγος να τον χαλὰσουνε (ὸπως συνὴθως!!!!) Απο την μὶα στιγμὴ βρὶσκομαι σε ὲναν δρὸμο καλὸ και απὸτομα οδηγὼ μὲσα σε μια ομὶχλη απο σκὸνη! Κανονικὰ ὲπρεπε να τον κλεὶσουν τον δρὸμο η τουλὰχιστον να βὰλουν πινακὶδες, ειδικὰ στο σημεὶο που χτὺπησα/πὲταξα!!!!! Το αμὰξι σηκὼθηκε κυριολεκτικὰ στον αὲρα, μετὰ απο ὲνα ΜΠΑΜ που δεν ακοὺστηκε καθὸλου σαν ενα απλὸ μπαμ... Ὴταν ΜΠΑΜ! Στον αὲρα η 1.μου σκὲψη ὴταν: ΣΚΑΤΑ!!!! και η 2.: ΑΑΑΑΑΑΑ!!

 Εν τω μεταξὺ γινὸτανε ο χαμὸς στον δρὸμο! Παντοὺ Pulldozer και θὸρηβος και μια ομὶχλη απο σκὸνη! Σαν να βρισκὸμουνα σε πὸλεμο στο Ιρὰκ!!!! Ὸταν κατὲβηκα απο το αμὰξι, σαν μια γὰτα που ὲπεσε για 1. φορὰ σε ποτὰμι και σὼθηκε απο τον καταρὰκτη, ὲπρεπε να περιμὲνω να πὲσει πρὼτα η σκονοομἰχλη για να δω που εὶμαι, τη ὲγινε??? Ὲπεσε... και η ομὶχλη και εγὼ... Η ρὸδες μια χαρὰ ὴταν... το υπὸλοιπο μια σκατὰ!!!! Ὸλο το μπροστινὸ σημεὶο... καταστραμὲνο... το λὰδι να τρὲχει ασταμὰτητα...

Eδὼ να σημειωθεὶ ὸτι το αμαξὰκι μου το γλυκὸ το αγαποὺσα πολὺ... Μπορεὶ να το ὲβριζα που και που γιατὶ πὴγεναι σαν πὰπια και να το ὲλεγα παπποὺ... αλλὰ ὴταν ο 1. μου!

Και πριν ξεκινὴσω σὴμερα τον εὶχα πλὲνει! Τον γυὰλισα!! 

Και μετὰ απο τὸση σκὸνη στο Greko-Ιρὰκ απο θαλλασὴ-μπλὲ ὲγινε καφεγρκιζὸμαυρος! 

Και απο εκεὶ και πὲρα ῸΛΑ πὴγαν σκα...στραβὰ... Μὸνη, ενδιὰμεσα σε πουλτὸζερ, σκονο-ομὶχλη με ὲνα αμὰξι που δεν θὺμιζε καθὸλου ὰλλο δικὸ μου αμὰξι... Αυτὸ που ὴθελα βασικὰ να κὰνω εκεὶνη την στιγμὴ ὴταν να πὲσω μπροστὰ στο αμὰξι, μεσ' στα λὰδια και να ουρλιὰξω κλὲγοντας: 'Γιατιιιιιιιι????? Γιατιιιιιιιι????'

 Αλλὰ, οκ συγκρατὴθηκα... 

Βασικὰ σαν 1. μου ατὺχημα ενιωθα... ας ποὺμε, χαμὲνη? κατατρομαγμὲνη?...χαμὲνη?... και η μολυσμὲνη απο σκὸνη ατμὸσφαιρα δεν βοηθοὺσε καθὸλου...Πὲρνω τηλὲφωνο... η μονὰδες σας δεν επαρκοὺν για αυτὴ την κλὶση... 

Το μὸνο καλὸ στην σκατοκατὰσταση μου ὴταν ενας εργὰτης που εὶχε δει το αμὰξι μου να πετὰει σαν τον Vin Diesel sto Fast and Furious... Αυτὂς και με ὲδωσε το κινιτὸ του για να πὰρω τον Πατὲρα να τον ρωτὴσω για την ασφὰλεια...

Mὸνο που μετὰ θυμὴθηκα ὸτι εὶναι ξὰπλα στο κρὲβατι με ὶοση και στομὰχι και ὸτι με χὶλια ζὸρια με δὲχτηκαι επιτὲλους σαν οδηγὸς, που πριν, με την ιδὲα και μὸνο να βὰλω το αμὰξι στο πὰρκινκ που εὶναι 1 χλμ μακριὰ, ζαλισὸταναι, ανὲβεναι η πὶεση... Γι'aυτὸ...Bad idea.....

Ὲρχεται ο υπεὺθυνος και φυσικὰ ὲφτεγαι μὸνο εγὼ και κανεὶς ὰλλος!! Δεν ὲφτεγε ο κατὲστραμμενος δρὸμος και η σκονὸομὶχλη και ὸτι δεν βὰλανε ταμπὲλες να λὲει: ''ΟΠΑΑΑ! Απο δω και πὲρα θα εὶναι σκατὰ για σὲνα! Τον δρὸμο δεν κλεὶσαμε γιατὶ εὶμαστε μακὰκες!!!''

Και ὴτανε της γνὼμης ὸτι το αιμοραγησμὲνο πρὰγμα που ὲβλεπε μπροστὰ του δεν ὲχει απολὺτος τὶποτα. Μπoρὼ ΑΝΕΤΑ να οδηγὴσω!!! (ΜΑΚΑΚΑ!) 

Να μὴν το πολυλογὸ... μετὰ απο δικὲς μου αντιρὴσεις που εκδηλὼθηκε σε βρισιὲς, φωνὲς και απειλὼν (μὰλλον απ'το σὸκ,,,) δὲχτηκε να μου δὸσει μια δὴλωση. Την δευτὲρα... Αν θα την πὰρω, αυτο εὶναι ὰλλο θὲμα...

Το Express Service δεν μποροὺσε εκεὶνη την στιγμὴ και ὲτσι ὲπρεπε να περιμὲνω 1.30 ὼρα... 

Ο γνωστὸς μου, που ὴρθε με την Mercedes του να με πὰρει, μὰλλον πρὲπει να με βρὶζει ακὸμα, γιατὶ ανοὶγοντας την πὸρτα την χτὴπησα σε ὲνα πρὰγμα τσιμεντὲνιο...λὶγες γρατσουνιὲς, εντὰξη... αλλα σε καινοὺρια Mercedes?... ΔΕ ΛΕΕΙ!! 

Φτὰνοντας σπὶτη αναστὲναξα βαθιὰ και μου εὶπα: 'οκ... τη ὰλλο να γὶνει?' Για να μην αρχὶσω της κλὰψες παὶρνω τον αγαπημὲνο μου τηλὲφωνο... αλλὰ εκεὶνη την στιγμὴ εὶχε να κὰνει ὰλλα... ok...
Πὲρνω την φὶλη μου... ''& εγὼ ὸταν ὴμουν ανὺπαντρη θα με πεὶραζαν κὰτι τὲτοια!'' ...τι? πως? Ανὺπαντρη?? Κὰτι τὲτοια?? Ὰστο...

Ψὰχνω να βρὼ το κατοικὶδιὸ μου... Α, ναι... ὲχει πεθὰνει...

Οk... υπὰρχουν και χειρὸτερα, εὶπα. Ας ανὰψω ὲνα τσιγὰρο... αλλὰ μετὰ θυμὴθηκα ὸτι το ὲκοψα πριν ὲνα μὴνα και δεν κρὰτησα ΟΥΤΕ ΕΝΑ για ὼρα κρὶσεως!

Και ὲτσι ὰρχησα της κλὰψες... τη να κὰνουμε, για ενα κοριτσὰκι ὴταν too much...

Το μὸνο καλὸ για σὴμερα εὶναι, ὸτι η μὲρα τελεὶωσε...

Και ὸπως εὶπε η Scarlett στο Ὸσα πὲρνει ο ὰνεμος...After all... tomorrow is another day...

...Καλυνὴχτα...