Μια φορά ένας άνδρας με τον γιο του περπατούσαν μέσα στο δάσος. Ξαφνικά το αγόρι σκουντουφλά και πέφτει κάτω. Κτύπησε το πόδι του και φώναξε δυνατά!!!
- ΑΑΑΧΧΧ!
Ξαφνιασμένος, ακούει την φωνή του να επιστρέφει:
- ΑΑΑΧΧΧ!
Ξαφνιασμένος από το φαινόμενο, φωνάξει:
- Ποιός είσαι;
Όμως την μοναδική απάντηση που παίρνει είναι:
- Ποιός είσαι;
Θυμωμένος τώρα φωνάζει αγριεμένα:
- Είσαι δειλός!
Και η φωνή απαντά:
- Είσαι δειλός!
Γεμάτος περιέργεια ρωτά τον πατέρα του.
- Τι συμβαίνει πατέρα; τι γίνεται εδώ;
- Πρόσεξε γιε μου, του λέει εκείνος και φωνάζει δυνατά:
- Σε θαυμάζω!
Η φωνή απαντά:
- Σε θαυμάζω!
Ο πατέρας φωνάζει για άλλη μια φορά:
- Είσαι υπέροχος!
Η φωνή απαντά:
- Είσαι υπέροχος!
Το αγόρι ακόμα πιο έκπληκτο από πριν, δεν μπορούσε να καταλάβει τι συμβαίνει.
Υστέρα ο πατέρας πιάνει να εξηγήσει στον γιο του:
το φαινόμενο αυτό, οι άνθρωποι το λένε ΗΧΩ, αλλά στ’ αλήθεια είναι ΖΩΗ. Επειδή εκείνη σου επιστρέφει αυτό που της δίνεις. Η ζωή είναι ένας καθρέφτης των πράξεών σου. Αν θέλεις πιο πολλή αγάπη, τότε να δώσεις πολλή αγάπη! Αν θέλεις κατανόηση, τότε δώσε κατανόηση. Αν θέλεις οι άνθρωποι να σε υπομένουν, τότε να τους υπομείνεις και εσύ. Αυτός είναι ο κανόνας της ζωής και έχει εφαρμογή σε κάθε τομέα της ζωής μας!
Η ζωή σου με άλλα λόγια είναι όχι απλά μια σύμπτωση από τυχαία γεγονότα αλλά ένας καθρέφτης του ίδιου σου του εαυτού!
Labels: fairytales, feelings
ακόμα κι αν είναι μια χούφτα χώμα.
Μείνε πιστός σε αυτό που πιστέυεις,
ακόμα κι αν αυτό είναι ένα μοναχικό δένδρο.
Μείνε πιστός σε εκείνο που πρέπει να κάνεις,
ακόμα κι αν αυτό είναι πολύ μακριά από εδώ.
Μείνε πιστός στη ζωή σου
ακόμα κι αν είναι πιο εύκολο να τα παρατήσεις.
Κράτα το χέρι μου σφιχτά,
ακόμα κι αν κάποια μέρα θα φύγω για μακριά.
Πασχίζω να κρατήσω τη μορφή σου στη μνήμη μου Μ’αυτή όλο ξεθωριάζει .. Ο ήχος της φωνής σου, το γέλιο σου... Ήχησαν ή μήπως τα φαντάστηκα; Αν δε σε σκεφτώ, αν δε σε νοσταλγήσω, Δεν υπάρχεις πουθενά . Αν δε σ’αγαπώ, αν δε σε ποθώ πια . Νομίζω δεν υπάρχεις. Κι αν σε κάποιον άλλον τόπο ζεις Κι εκεί γελάς, εκεί πονάς, εκεί και αγαπιέσαι. Απ’το μυαλό μου δεν περνάς Και την καρδιά μου δεν κρατάς Μονάχα μια μου σκέψη Υπήρξες άραγε ποτέ; Ή μήπως σ’ονειρεύτηκα;...