Πασχίζω να κρατήσω τη μορφή σου στη μνήμη μου Μ’αυτή όλο ξεθωριάζει .. Ο ήχος της φωνής σου, το γέλιο σου... Ήχησαν ή μήπως τα φαντάστηκα; Αν δε σε σκεφτώ, αν δε σε νοσταλγήσω, Δεν υπάρχεις πουθενά . Αν δε σ’αγαπώ, αν δε σε ποθώ πια . Νομίζω δεν υπάρχεις. Κι αν σε κάποιον άλλον τόπο ζεις Κι εκεί γελάς, εκεί πονάς, εκεί και αγαπιέσαι. Απ’το μυαλό μου δεν περνάς Και την καρδιά μου δεν κρατάς Μονάχα μια μου σκέψη Υπήρξες άραγε ποτέ; Ή μήπως σ’ονειρεύτηκα;...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου